film
Pożegnalny walc
Waterloo Bridge1940
1h 48m
W trakcie trwania I wojny światowej brytyjski żołnierz oświadcza się baletnicy. Konieczność wyjazdu na front powoduje, że zakochani zostają rozdzieleni.
Pożegnalny walc
reżyseria Mervyn LeRoy
scenariusz George Froeschel, S.N. Behrman
produkcja USA
premiera 16 maja 1940 (Światowa)
nagrody Film otrzymał 2 nominacje
Ranking ról
Opis filmu Pożegnalny walc
W przededniu II wojny światowej brytyjski oficer (Robert Taylor), na moście Waterloo, wspomina siebie jako młodego żołnierza w czasie I wojny światowej i miłość do pięknej baletnicy, którą pragnął poślubić. Spotkali się właśnie na moście uciekając przed nalotem. Spędzili razem godzinę policyjną i gorąco się pokochali. Roy wyruszył na... czytaj dalej
Informacje o filmie Pożegnalny walc
premiera 16 maja 1940 (Światowa)
na podstawie Robert E. Sherwood (sztuka)
studio Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) (przedstawia)
tytuł oryg. Waterloo Bridge
inne tytuły więcej
Mimo, że akcja rozgrywa się przed 1920 rokiem, to wszystkie ubrania i fryzury Myry odpowiadają modzie, jaka panowała w czasie realizacji filmu.
Film kręcono w Bath, Londynie (Anglia, Wielka Brytania), Glasgow (Szkocja, Wielka Brytania), Chico i Culver City (Kalifornia, USA).
Okres zdjęciowy trwał od stycznia do marca 1940 roku.
"Pożegnalny walc" oglądałam dwukrotnie. Za pierwszym razem dosyć przypadkowo, za drugim już głównie dla Vivien Leigh. Film ten, wyreżyserowany przez wspaniałego Mervyna LeRoya, powstał na motywach sztuki Roberta E. Sherwooda. Wszystkie podstawowe cechy gatunku filmu, jakim w tym przypadku był melodramat, zostały zachowane. Opowiada on historię... więcej
Przepiękny melodramat z doborową obsadą. więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Do dzisiaj film odbieram tak samo wzruszająco, jak kiedyś i nadal uważam, że to jeden z
najpiękniejszych filmów o miłości, jakie zrobiono.
Od przypadkowego spotkania na Moście Waterloo po zakochanie się na kilka godzin przed powrotem na front. Są tu kropelki lukru i plastiku, jednak w porównaniu do stylu i klasy filmu, to nie ma znaczenia. Matka Roya i scena herbaty z Myrą - ależ ta pani pokazała klasę! Prawdziwa dama. Bardzo mi brakuje takich postaci w...
więcej
nie ukrywam że w dużej mierze dzięki Vivien..piękna muzyka, piękna historia, wielce przejmujący film..
