film
Memoria
2021
2h 16m
Jessica jedzie do Bogoty, by odwiedzić swoją siostrę. Na miejscu zaczyna prześladować ją metaliczny huk - jakby z wnętrza ziemi, który zaskakuje w najmniej spodziewanych momentach jej podróży po Kolumbii.
Memoria
reżyseria Apichatpong Weerasethakul
scenariusz Apichatpong Weerasethakul
produkcja Kolumbia, Meksyk, Francja, Wielka Brytania, Tajlandia, Niemcy, Katar, Chiny, Szwajcaria, USA
premiera 15 lipca 2021 (Światowa) , 22 kwietnia 2022 (Polska premiera kinowa)
nagrody Film otrzymał nagrodę oraz 3 nominacje
Ranking ról
Opis filmu Memoria
Huk. Metaliczny, głośny, przeszywający – jakby wydobywał się z wnętrza planety. Taki dźwięk prześladuje Jessicę (fenomenalna Tilda Swinton) – atakuje ją podczas bezsennych nocy, zaskakuje w najmniej spodziewanych momentach jej podróży po Kolumbii. Ten dźwięk ją przeraża, ale również fascynuje. Czy postradała zmysły? "Memoria" to... czytaj dalej
Zdjęcia do filmu nakręcono w Bogocie i Pijao (Kolumbia).
Okres zdjęciowy trwał od 19 sierpnia do 12 października 2019 roku.
W 2022 roku film był oficjalnym kandydatem Kolumbii do Oscara w kategorii najlepszy film międzynarodowy.
Złośliwi powiedzą, że "Memoria" Apichatponga Weerasethakula to film "o wszystkim i o niczym", skłaniając się zapewne ku tej drugiej opcji. Trudno się takiej opinii dziwić – dzieło Weerasethakula to wręcz wzorcowy reprezentant kategorii "snujów", czy też jak kto woli – "medytacyjnego slow cinema". Akcja toczy się w niespiesznym tempie, a czasem zdaje się wręcz zatrzymywać w bezruchu. Wtedy tylko z lekka falujące na wietrze źdźbła trawy wskazują, że obcujemy z filmem, a nie fotografią. Ta metoda – choć dla niektórych odrzucająca – sprawia jednak, iż film Taja ociera się o wybitność. więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Dla mnie ten film to zwykłe urojenie reżysera, urojenie, które wytłumaczy tylko jemu podobny człowiek, pełen podobnych urojeń, jestem pewien tego, że większość osób, która obejrzała ten film, na pewno po seansie wyjdzie oszołomiona tym, że w tej transcendentalnej chujowiźnie czas dłużył się, rozciągał i torturował...
Może to i jest arcydzieło, ale jak seans się skończył wybiegłam z chęcią z sali. Widać nie ma we mnie wystarczającej ilości wrażliwości, żeby zanurzyć się w tę medytację. Nawet Tilda nie pomogła. Piękna scenografia i muzyka od czasu do czasu.
Tilda Swinton jest moją ulubioną aktorką i tylko z tego powodu nie wyszedłem z seansu wcześniej. Gdybym przed nim nie wypił espresso, to na pewno bym zasnął. Lubię kino artystyczne, oparte na emocjach, wrażliwości, filmy oniryczne też oglądam z wielką chęcią, ale tutaj nic ze sobą nie gra. Film od początku do końca...
i hear dead people.. i nie tylko.. bardzo niejednoznaczne kino akustycznego niepokoju, które w dziedzinie patrzenia na świat uszami (i nie tylko, uszy są tu jedynie antenką, pasem transmisyjnym, punktem wyjściowym zaledwie) nie ma sobie równych..
dobra, tam, taki na przykład haley joel widział nieżywych ludzi, taki...
