Film Fukady został oparty na sztuce dramatycznej „The Yalta Conference” z 2002, której autorem jest Hirata Oriza. Zgodnie z tytułem tematem dramatu było rozpoczynające się 4 lutego i trwające tydzień spotkanie tzw. wielkiej trójki. Podczas konferencji jałtańskiej prezydent USA Franklin D. Roosevelt, premier Wielkiej Brytanii Winston... Film Fukady został oparty na sztuce dramatycznej „The Yalta Conference” z 2002, której autorem jest Hirata Oriza. Zgodnie z tytułem tematem dramatu było rozpoczynające się 4 lutego i trwające tydzień spotkanie tzw. wielkiej trójki. Podczas konferencji jałtańskiej prezydent USA Franklin D. Roosevelt, premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill oraz przywódca ZSRR Józef Stalin ustalili na ponad 40 lat kształt powojennej Europy. W filmie Fukada reinterpretuje tamto wydarzenie, pokazując, jak mogłoby ono wyglądać, gdyby przywódcy spotykali się nie twarzą w twarz, lecz na Zoomie. Podobnie jak w pierwowzorze Hiraty, w utworze Fukady występują tylko trzy postacie. Są to aktorzy satyrycznego teatru Seinendan, których zadaniem jest nie tylko przedstawienie wybranych faktów, ale przede wszystkim zabarwienie ich nutą czarnego humoru. Wyraźnie widać, że dzieło Fukady jest tożsame ze stylem teatralnym określanym jako „współczesny teatr kolokwialny” lub „cichy dramat”. Wiąże się on w znacznej mierze ze sposobem używania języka: kolokwialny, prosty, „normalny” (codzienny), postacie mówiące w tym samym czasie, nagłe przerywanie zdań, czy też niezrozumiała wymowa wyrazów. Wszystkie te elementy służą próbie uchwycenia realizmu. czytaj dalej