Irena jest listonoszką, która samotnie wychowuje synka. Mieszka w strasznych warunkach, za sąsiada ma pijaka, który chce ją wyrzucić z domu. W pracy też nie układa jej się najlepiej. Irena bardzo liczyła na spadek po ciotce, ale i tu jej się nie udaje. Spadek przejęła bowiem sąsiadka ciotki. Pewnego dnia w jej samotnym i nudnym życiu pojawia się mężczyzna, kaleki rencista. Rodzi się między nimi uczucie. Ale finał tej miłości jest tragiczny.
Mógłby ktoś polecić inne wartościowe, polskie filmy o podobnej ciężkości i walorach artystycznych?
Nie mogę się wręcz nadziwić, że dopiero niedawno natknąłem się na takie arcydzieło.
A sądząc po ilości głosów, wielu jeszcze go nie odnalazło.
Bardzo więc możliwe, że mam przed sobą jeszcze wiele znakomitych...
ja tylko boję się rozmawiać z ludźmi" - nic dodać, nic ująć;). Bardzo dobry, straszny film; zazwyczaj nie oglądam go do końca bo okropnie mnie dołuje. Chwalibóg i Linda - genialni.
Postać Jacka to postać negatywna (inni widzą w nim jakieś cechy pozytywne ) egoista i
osoba myśląca tylko o sobie mimo że na początku filmu widz ulega złudzeniu (na krótko ) że
Jacek to inwalida o dobrym sercu.. sceny gdy przychodzi i kobieta informuje go że ma dla
niego niespodziankę ,kupiła telewizor .Jacek...
To co odgrywa tu Linda śmiało mogę nazwać mistrzostwem świata. Razem z Marią Chwalibóg (również świetna w tym filmie) stworzyli niezapomniany duet. Rola trudna, wymagająca i niejednoznaczna, ale zagrana kapitalnie.