film
Gusta i guściki
Le goût des autres2000
1h 52m
Historia pewnego przedsiębiorcy, który spotyka aktorkę, która jest przyjaciółką kelnerki, która spotyka ochroniarza, który pracuje z szoferem, który wozi dekoratorkę...
Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły.
Gusta i guściki
reżyseria Agnès Jaoui
scenariusz Jean-Pierre Bacri, Agnès Jaoui
produkcja Francja
premiera 1 marca 2000 (Światowa) , 8 marca 2002 (Polska premiera kinowa)
Ludzie i ludziki 
Kinowe ekrany zalewa fala lepszych lub gorszych, ale zazwyczaj głośnych, brutalnych i krwawych filmów. To prawdziwa gratka, gdy trafi się obraz dobry i inteligentny, a przy okazji optymistyczny. Takim są niewątpliwie "Gusta i guściki", które na tle pozostałych kinowych propozycji wypadają jak delikatna muzyka smyczkowa w porównaniu do heavy... ... czytaj więcej
Ewelina Nasiadko
Ranking ról
Opis filmu Gusta i guściki
Historia pewnego przedsiębiorcy, który spotyka aktorkę, która jest przyjaciółką kelnerki, która spotyka ochroniarza, który pracuje z szoferem, który wozi dekoratorkę wnętrz, która jest żoną właściciela fabryki, który chciałby zaprzyjaźnić się z artystami, którzy… Debiut znanej aktorki francuskiej Agnès Jaoui to opowieść o poszukiwaniu... czytaj dalej
Informacje o filmie Gusta i guściki
boxoffice $21 424 164 na świecie $891 369 w USA $20 532 795 poza USA
dystrybucja Gutek Film
studio Canal+ / France 2 Cinéma / Les Films A4
tytuł oryg. Le goût des autres
inne tytuły The Taste of Others Międzynarodowy
The Taste of Others USA
Le Gout des Autres Wielka Brytania
The Taste of Others Kanada
więcej
Film został nakręcony w Rouen i Paryżu (Francja).
Gdyby Woody Allen był Francuzem, najprawdopodobniej prędzej czy później nakręciłby "Gusta i guściki". Komedia w reżyserii Agnes Jaoui jest popisem inteligentnego humoru, który ma bardzo wiele wspólnego z nowojorskim twórcą. Nie wywołuje śmiechu prześmiewczego, a raczej śmiech refleksyjny, a to takie allenowskie! Zresztą sama reżyserka (i... więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
sentymentalizmu. Film Agnes Jaoui jest bardzo normalny i to jest jego zaleta. Szczególnie podoba mi się wątek bogatego prostaka, który dzięki zauroczeniu aktorką i "terapii" teatralnej subtelnieje i odkrywa nijakość swojego dotychczasowego życia. Rzadko zdarzają się takie filmy - żadnej fałszywej nuty.
Świetnie pokazuje, że nie tylko utalentowane osoby, wysmakowane, znające na pamięć Makbeta, potrafią byc dobrymi ludźmi, szczerymi, świetnymi partiami, i kochającymi. Piękny kop w tyłek zadufanych w sobie inteligentów (w tym mój tyłek obrywa), polany humorem (czarnym - myślę, że te słowo tu pasuje).
Co jeszcze ten...
