Grobowiec świetlików

W skrócie: powyższy film wpierw Cie ogłusza z główki, wymierza kilka prostych w twarz, dokłada prawym sierpem pod żebra, łamie nos, strzela soczystego kopniaka w brzuch, by poprawić go zaraz po tym jak się położysz. Na koniec spluwa na Ciebie i przysypuje grudką błota. Odchodzi, nawet się nie...

Pierwszy raz płakałem podczas oglądania filmu. Historia jest niesamowicie smutna i wzruszająca. Pod koniec filmu byłem cały zalany łzami.

Arcydzieło, do którego zawsze chce się wrócić, ale nagromadzenie emocji rzadko pozwala ten film dokończyć

spojlery
a to dlatego że jest tak smutny że nie chce tego oglądać
jak widziałem ostatni stopień wykończenia dziewczynki z głodu i zmęczenia to mi się w głowie coś zrobiło że ludzie rzeczywiście tak się zachowują chwilę przed skonaniem i ciężko na to patrzeć widać jak powoli mówi że nie ma siły już nawet nic zrobić...

Chodzi o to, że bank był daleko i nie chciał zostawiać siostry samej? To w sumie jest jedyne sensowne wytłumaczenie, jakie przyszło mi do głowy.
Jeśli nie, to Seita nie był zbyt bystry.
SPOILER
Siostra była w naprawdę złym stanie, nie mieli jedzenia a on wolał kraść niż wyciągnąć sporą sumę z konta i kupić...