film
Ema
2019
1h 42m
Borykając się z poczuciem winy po oddaniu do sierocińca adoptowanego Polo, młoda tancerka zaczyna realizować swój spontaniczny plan.
Ema
reżyseria Pablo Larraín
scenariusz Guillermo Calderón, Alejandro Moreno
produkcja Chile
premiera 17 stycznia 2019 (Światowa) , 11 września 2020 (Polska premiera kinowa)
nagrody Film otrzymał nagrodę oraz 2 nominacje
Ranking ról
Opis filmu Ema
Nieuchwytna jak płomień, uwodzicielska Ema roznieca ogień wszędzie tam, gdzie się pojawia. Taniec to dla niej całe życie – dla swojej pasji jest gotowa poświęcić dosłownie wszystko. Wspólnie z mężem-choreografem podejmuje kontrowersyjną decyzję, przez którą upada jej dawny świat, a na zgliszczach starego porządku wyrasta zupełnie nowy –... czytaj dalej
Informacje o filmie Ema
Zdjęcia do filmu nakręcono w Valparaíso (Chile).
Pablo Larrain wraca po sukcesie "Jackie" z kolejnym obrazem, w którym portretuje silną kobietę na tle rodzinnego dramatu. Ema, jako bohaterka i jako film, to jednak zupełnie inna para butów i zamiana szpilek na adidasy, a dylematy eleganckich wnętrz Białego Domu zastępuje atrakcyjny, lecz brudny, pejzaż miejskiej dżungli wyrosłej na chilijskich wzgórzach, gdzie natura, w parze z tradycją i cywilizacją, zdaje się namacalnie wyrażać klasowe nierówności. więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Fabuła jest prosta i można ją streścić w paru zdaniach, ale raczej nie o to w tym chodzi. Może to film o emocjonalno-seksualnej manipulacji? A może o podejmowaniu nieprzemyślanych, niedojrzałych decyzji, które wywołują po czasie poczucie winy, z którym nie można sobie poradzić? Trudno mówić o tradycyjnej fabule, to...
Film Larraína, w całym swoim zrytmizowanym rozedrganiu, opowiada o rzeczywistości w sposób konsekwentny i zniuansowany. Główna bohaterka związana jest z dwanaście lat od siebie starszym choreografem, wraz z którym decyduje się na adopcję. Wkrótce, wskutek niefortunnego wydarzenia, którego ofiarą pada siostra Emy, oboje...
więcejMnie się ten film nie podobał i choć nie miałem żadnych oczekiwań wobec niego — można powiedzieć, że ten seans to był taki skok w nieznane — w jakiś sposób mnie rozczarował. Mamy tutaj obraz, który przejawia pewne aspiracje do bycia potencjałem włączającym różne kwestie — w pewnych miejscach (przestrzeniach...
