Brutalny glina

Debiut reżyserski Kitano to w zasadzie standardowy sensacyjniak, choć z lepszym zakończeniem. Mamy głównego bohatera, który jest typowym twardzielem (wręcz socjopatą), postępuje według własnych zasad (przeważnie ponad prawem) i nie jest wolny od problemów rodzinnych (chora siostra). Oczywiście już w pierwszych scenach...

zdecydowanie nie polecam tego filmu jako początku znajomości kina spod znaku "beat" kitano jednak dla wielbicieli film obowiązkowy...tym filmem Takeshi Kitano szlifował swój diament (reżyserski) i wiele elementów zostało z tego obrazu przemyconych choćby do późniejszych Sonatine czy Hana-Bi...aha i najlepsze mistrz...

Dramat, tyle że w sensie wykonania. Aktorstwa tam nie uświadczycie. Wypowiadane przez aktorów kwestię nic nie znaczą. Reżyseria leży. Przeciągane sceny jak bohater sobie chodzi. Albo ucieczka dilera. To tylko dwa przykłady z wielu. Można by wyciąć 3/4 filmu, i dalej by to nic nie zmieniło. Raz pojawił się fajny numer...

ale ogląda się całkiem przyjemnie. Długo nie wiedziałem, za jaki film Kitano się zabrać, więc postanowiłem zacząć poznawać twórczość Japończyka od debiutu. Nie miałem pojęcia czego się spodziewać, ale generalnie nie jestem rozczarowany. Brutalny glina to udany hołd dla kina kopanego. Sam główny bohater skojarzył mi się...

I jak na debiut jest bardzo dobrze. Motyw gliny, który ma swoje metody a zarazem nie przebiera w środkach, był już nieraz katowany, najlepszym wynikiem takich eksperymentów był Zły Porucznik.
Brutalnego Glinę ogląda się nieźle, aczkolwiek dobiła mnie scena pościgu za dealerem. Facet w piżamie i boso sprał trzech...