film
Bóg i diabeł w krainie słońca
Deus e o Diabo na Terra do Sol1964
2h
Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły.
Bóg i diabeł w krainie słońca
reżyseria Glauber Rocha
scenariusz Walter Lima Jr., Paulo Gil Soares
produkcja Brazylia
premiera 10 lipca 1964 (Światowa)
nagrody Film otrzymał 1 nominację
Ranking ról
Opis filmu Bóg i diabeł w krainie słońca
Informacje o filmie Bóg i diabeł w krainie słońca
premiera 10 lipca 1964 (Światowa)
studio Banco Nacional de Minas Gerais (wsparcie) / Copacabana Filmes / Luiz Augusto Mendes Produções Cinematográficas
tytuł oryg. Deus e o Diabo na Terra do Sol
inne tytuły Black God, White Devil Międzynarodowy
Black God, White Devil Wielka Brytania
Black God, White Devil USA
God and the Devil in the Land of the Sun
więcej
Zdjęcia do filmu kręcono w miejscowościach: Canudos, Feira de Santana, Monte Santo i Salwadorze (Brazylia).
Podczas kręcenia sceny namiętnego pocałunku pomiędzy Corisco (Othon Bastos) i Rosą (Yoná Magalhaes), mąż aktorki siedział za kamerą, dokładnie naprzeciwko obojga aktorów. Podczas wywiadu kręconego do wersji DVD, Bastos wyznał, że bardzo go to denerwowało i chciał poprosić go o wyjście, ale nie miał odwagi.
W scenie, w której widzimy Manuela (Geraldo Del Rey) dźwigającego wielki kamień nad głową, podczas wspinaczki na
Monte Santo na kolanach, Del Rey uparł się dźwigać prawdziwy kamień, ważący ponad
20 kilo, co bardzo niepokoiło reżysera Glaubera Rocha. Po nakręceniu tego, Del Rey musiał wziąć 2 dni wolego, by dojść do siebie.
Monte Santo na kolanach, Del Rey uparł się dźwigać prawdziwy kamień, ważący ponad
20 kilo, co bardzo niepokoiło reżysera Glaubera Rocha. Po nakręceniu tego, Del Rey musiał wziąć 2 dni wolego, by dojść do siebie.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Czuć, że Rocha miał wpływ na Jodorovskiego, czy innych twórców tworzących w podobnej
stylistyce. Odnośniki do religii, fanatyzmu i lokalnych wierzeń, przemieszanie teologi z filozofią
stworzyło zupełnie nowy standard filmowy, który wyraźnie z kolei był za pewne inspirowany
pośrednio dziełami Bunuela. Film jest...
Spodziewałem się czegoś oryginalnego, a otrzymałem nawet coś więcej. Można też rzec, że momentami jest to krwawy western z elementami surrealistycznymi -a kilka scen było wyraźną inspiracją dla El Topo Jodorowskiego. Taki styl to ja lubię, w dodatku mamy tu bardzo dobre zdjęcia i rewelacyjną fabułę.
