Jeśli długo czekaliście na trzecią część przygód Wściekłego Węża, to możecie spotkać się z niemiłą niespodzianką. Autorzy "trylogii" zdecydowanie spuścili z tonu. Satyryczny charakter "Wściekłych pięści Węża" czy "Sarniego żniwa" zostaje nieco zagubiony w najnowszej części.
Światowe, a także polskie kino pamięta wiele filmów, które doczekały się kontynuacji. Nie zawsze utrzymywały poziom pierwszej części. Często zdarza się, że kolejne filmy z danej serii są robione w celu zaspokojenia potrzeb finansowych, bo twórczości ciężko w nich się doszukiwać.
Nie inaczej jest w przypadku "Wściekłych pięści Węża 3". Bartosz Walaszek i Piotr Połać stworzyli obraz, który odbiega od swoich poprzednich części. Chcieli zrobić coś bardziej poważnego, bardziej porywającego, wielowątkowego, ale efekt wyszedł marny.
Wściekły Wąż - główny bohater - nie ma już setek rywali, keczup nie leje się hektolitrami, chwytliwych i porywających dialogów jest na lekarstwo, a kolejne sceny są bardzo szczupłe w aktorów i dynamikę. Wszystko wydaje się papierowe, nie ma polotu, który towarzyszył legendarnym walkom Wściekłego Węża. Brak jakichkolwiek pościgów, nowe postacie nie przyciągają uwagi i właściwie są pozbawione charakteru. Nie mamy już do czynienia z osobowościami typu niemowy Romana, Prezesa czy Córci. Pojawiają się frazy już przerabiane w poprzednich częściach, ale chwilami powiewa z ekranu świeżością absurdu, co jest głównym celem tego typu filmów.
Premierowy pokaz również był ubogi w optymistyczne reakcje ze strony publiczności. Można było wyczuć nutkę rozczarowania, ale to wciąż jest film akcji, pełen krwi, interesujących walk i Wściekłego Węża. Nadal pozostaje to gratka dla osób o surrealistycznym poczuciu humoru, bo to najlepsze określenie dla twórców i fanów takiego kina.
Światowe, a także polskie kino pamięta wiele filmów, które doczekały się kontynuacji. Nie zawsze utrzymywały poziom pierwszej części. Często zdarza się, że kolejne filmy z danej serii są robione w celu zaspokojenia potrzeb finansowych, bo twórczości ciężko w nich się doszukiwać.
Nie inaczej jest w przypadku "Wściekłych pięści Węża 3". Bartosz Walaszek i Piotr Połać stworzyli obraz, który odbiega od swoich poprzednich części. Chcieli zrobić coś bardziej poważnego, bardziej porywającego, wielowątkowego, ale efekt wyszedł marny.
Wściekły Wąż - główny bohater - nie ma już setek rywali, keczup nie leje się hektolitrami, chwytliwych i porywających dialogów jest na lekarstwo, a kolejne sceny są bardzo szczupłe w aktorów i dynamikę. Wszystko wydaje się papierowe, nie ma polotu, który towarzyszył legendarnym walkom Wściekłego Węża. Brak jakichkolwiek pościgów, nowe postacie nie przyciągają uwagi i właściwie są pozbawione charakteru. Nie mamy już do czynienia z osobowościami typu niemowy Romana, Prezesa czy Córci. Pojawiają się frazy już przerabiane w poprzednich częściach, ale chwilami powiewa z ekranu świeżością absurdu, co jest głównym celem tego typu filmów.
Premierowy pokaz również był ubogi w optymistyczne reakcje ze strony publiczności. Można było wyczuć nutkę rozczarowania, ale to wciąż jest film akcji, pełen krwi, interesujących walk i Wściekłego Węża. Nadal pozostaje to gratka dla osób o surrealistycznym poczuciu humoru, bo to najlepsze określenie dla twórców i fanów takiego kina.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
