Drzwi

Chienn Hsiang powtarza, że impulsem dla opowiedzenia historii 45-letniej szwaczki z Kaohsiungu, był widok anonimowej kobiety, jadącej autobusem - samotnej i zrezygnowanej. Kim jest - zastanawiał się reżyser - czy istnieje wyjście z sytuacji, która zamyka ją w sobie, czyni niewidzialną? W życiu Ling wszystko ulega destrukcji - męczą jąChienn Hsiang powtarza, że impulsem dla opowiedzenia historii 45-letniej szwaczki z Kaohsiungu, był widok anonimowej kobiety, jadącej autobusem - samotnej i zrezygnowanej. Kim jest - zastanawiał się reżyser - czy istnieje wyjście z sytuacji, która zamyka ją w sobie, czyni niewidzialną? W życiu Ling wszystko ulega destrukcji - męczą ją objawy przedwczesnej menopauzy i brak porozumienia z dorastającą córką. W drzwiach zacina się zamek, mąż pracujący w Szanghaju milczy, woda w kranie nie płynie, a maszyna do szycia przestaje szyć. To, co dotąd było żywe, usycha, martwe stawia opór. Przebudzona z letargu Ling w desperacji próbuje wskrzesić swoją kobiecość. Buty na obcasach, szminka na ustach i rozbrzmiewające z telewizora tango mają zastąpić dojmującą pustkę, to jednak tylko gra pozorów. Podczas wizyt w szpitalu u chorej teściowej Ling obserwuje półprzytomnego mężczyznę, dochodzącego do zdrowia po operacji oczu. Zaczyna się nim potajemnie opiekować, pielęgnuje go i dotyka, odnajdując w kontakcie z drugim ciałem coś więcej niż ulgę. więcej