film
Cienie zapomnianych przodków
Tini zabutykh predkiv1964
1h 37m
Iwan i Mariczka na przekór własnym rodzinom planują wspólne życie pośród huculskiej społeczności.
Cienie zapomnianych przodków
reżyseria Siergiej Paradżanow
scenariusz Siergiej Paradżanow, Mikhaylo Kotsyubinsky
produkcja ZSRR
premiera 22 marca 1965 (Światowa)
Ranking ról
Mieszkający w położonej w ukraińskich Karpatach huculskiej wiosce Iwan i Mariczka od dzieciństwa są w sobie zakochani. Mimo obopólnej nienawiści ich rodzin, postanawiają być razem. Iwan wyjeżdża, aby zarobić pieniądze na utrzymanie siebie i przyszłej żony. Obiecuje ukochanej, że powróci przed zimą i prosi ją, żeby na niego czekała. Los chce jednak inaczej...
Informacje o filmie Cienie zapomnianych przodków
premiera 22 marca 1965 (Światowa)
studio Dovzhenko Film Studios
tytuł oryg. Tini zabutykh predkiv
inne tytuły Shadows of Forgotten Ancestors Międzynarodowy
Shadows of Forgotten Ancestors USA
Shadows of Forgotten Ancestors Wielka Brytania
więcej
Część filmu realizowana była w Kijowie na Ukrainie.
W 1964 przypadła setna rocznica urodzin ukraińskiego pisarza Mychajła Kociubińskiego. Aby uczcić ten jubileusz, postanowiono nakręcić film oparty na jego prozie. Władze radzieckie zadanie to powierzyły świetnie zapowiadającemu się filmowcowi pochodzenia gruzińskiego, Siergiejowi Paradżanowowi. Gdyby projekt otrzymał jakiś inny reżyser, podchodzący... więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Gdyby ktoś mnie obudził w środku nocy i zapytał co w życiu widziałem, odpowiedziałbym chyba "Cienie".
Nie wiem co napisać.
Powody, dla których trzeba ten film zobaczyć:
1. Muzyka
2. Muzyka.
3. Muzyka
4. Światło
5. Genialne przełożenie klimatu ludowych podań
6. Mistrzowska praca kamerą
7. Muzyka
8. Muzyka
9. Muzyka
i na koniec niech będzie
10. barwy (nasycone, mdłe, czerwone, zielone, szare, plus parę...
Dzieł sztuki nie powinno sie recenzować, ale kontemplować, stąd wszelki komentarz uważam za zbędny.
Paradżanow jest prawdziwy, a za prawdę zapłacił wysoką cenę izolacji filmowej i życiowej (więzienie). Uważał, że reżyserem człowiek sie rodzi a nie staje, stąd mimo przeciwności na jakie napotykał w ZSRR trwał na...
Zachęcony komentarzami zdecydowałem się obejrzeć "Cienie..." w obawie, że umknie mi coś istotnego. Teraz żałuję! To nie jest film fabularny. To rodzaj folklorystyczno-etnograficznego widowiska, bogato (!!!) okraszonego muzyką ludową wykonywaną głównie na drumli. Miałem nadzieję na opowiedzianą pięknymi obrazami...
