Ostatni rodział; główni bohaterowie muszą uciekać z pogrążonej wojną wyspy na którą trafili jako więźniowie. Siły ciemności na każdym kroku. I w końcu upragnione wypłynięcie. Jako ogromny fan Gothica, widzę tutaj pewne alegorie, zresztą właśnie serial i gra kończą się tak samo. I początek trzeciej części kiedy bohaterowie dopływają do pogrążonego w jeszcze większej wojnie kontynentu. W Tabu będzie tak samo: uciekli z małej wyspy by trafić do nowego ogromengo świata. "My jesteśmy amerykanami", ostatnie słowa serialu są takie wymowne.
Serial jest świetny od strony technicznej. Kapitalny, brudny klimat, muzyka, scenografia. Czujemy się jak w wiktoriańskiej Anglii. I te metafizyczne wstawki. Była magia murzyńska, teraz będzie magia Indian. Jedynie co to sama fabuła jakoś nie zachwyca. Zbyt proste to wszystko było. Serial stworzony zbyt pod Hardiego, który stanowi przynajmniej 60 % jakości. Szkoda, że inni bohaterowie byli przeciętni; cięzko kogoś tu polubić, raczej nie będę o nikim oprócz Hardiego do drugiego sezonu pamiętać. To nie Wikingowie, czy Peaky Blinders. Niemniej na pewno drugi sezon będzie lepszy, przynajmniej pod względem fabularnym. I może w końcu doczekamy się jakieś drugiej postaci, która będzie miała świetnie wykreowaną osobowość.