Autor filmu (Andrzej Pawłowski) skonstruował unikatowy projektor, przy pomocy którego mógł wywoływać ruch przedmiotów na ekranie. Na tamte czasy było to wielkie novum, które twórca prezentował tylko na prywatnych pokazach dla znajomych. Zapisane obrazy, powstały dzięki zrobionym specjalnie na potrzeby filmu makietom z pogniecionego celofanu i foli, które były dodatkowo deformowane przez różne soczewki i podświetlane reflektorem. Wszystko to spowodowało pojawienie się unikalnych i bardzo płynnych dla ludzkiego oka form i obrazów. Niekonwencjonalny rodzaj sztuki, zdobywał coraz szersze zainteresowanie artystów i widzów.