Widzialem i slyszalem ten piekny film...troche za malo Antony'ego:-)jesli chodzi o muzyke...i dzieki Almodovar ze udostepniles jej swoje studio:-))
bardzo subtelnie niesmialo opowiedziana historia. niedopowiedzenia. smutek wymieszany z radoscia. nikt nie chce od nas wspolczucia ...nikt nie chce niczym epatowac, do niczego przekonywac...tylko wysluchania, zrozumienia
zycie moze stracic smak - doslownie, w przenosni - ale i go odzyskac...takie dla mnie jedno z przeslan tego filmu...
piekne wprowadzenie w film - w przeszlosc bohaterki - najsilniejszym dla niej akcentem z przeszlosci...piekne zakonczenie - glosy bawiacych sie na podworku dzieci - synkow glownej bohaterki i glos nienarodzonej coreczki w jej myslach...bolesna przeszlosc spotyka sie ze spokojna terazniejszoscia...przez chwile przygladaja sie sobie...bolesna przeszlosc pozostaje, ale mniej boli...kolejny kadr zycia...teraz doswietlony sloncem...